Od dnia 1 kwietnia 2013 r. do ustawy o podatku od towarów wprowadzono art. 2 pkt 33 definiujący teren budowlany. Zgodnie z tą definicją przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje również nowe brzmienie art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy o podatku od towarów i usług przewidujące zwolnienie od podatku w przypadku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W konsekwencji od dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT definicji terenu budowlanego o możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt. 9 tej ustawy decyduje to, czy sprzedawany grunt niezabudowany, posiada plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z których wynika że teren nie jest przeznaczony pod zabudowę.

Jeżeli grunt niezabudowany nie posiada ani planu zagospodarowania przestrzennego ani decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, z których wynika że teren nie jest przeznaczony pod zabudowę jego dostawa podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe potwierdza interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2013 r., Nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD 58639, jak również liczne interpretacje indywidualne organów podatkowych np.: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r. nr IPPP1/443-973/13-5/MPe, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 marca 2014 r. nr IPPP1/443-186/14-2/IGo.

Wojciech Zajączkowski