W art. 28j ustawy o VAT, który obowiązuje od dnia 1 stycznia 2010 r. ustawodawca unormował miejsce świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu. W myśl ustępu 1 tego przepisu miejscem tym jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. W ustawie o VAT znajduje się jedynie definicja nowych środków transportu. W świetle art. 2 pkt 10 ww. ustawy nowymi środkami transportu są przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe, jednostki pływające i statki powietrzne spełniające warunki wskazane w tym przepisie. Do końca 2010 r. w ocenie organów podatkowych pełen katalog środków transportu był zawarty w załączniku nr 1 do ustawy. Jednakże załącznik ten został uchylony z dniem 1 stycznia 2011 r., co oznacza, że środkami transportu od 1 stycznia 2011 r. są nie tylko pojazdy wskazane w art. 2 pkt 10 ustawy o VAT będące nowymi środkami transportu, ale również inne pojazdy, które nie spełniają definicji nowego środka transportu. Jednakże w dalszym ciągu pojawiały się wątpliwości jak należy rozumieć pojęcie „środek transportu” na potrzeby art. 28j, czy też art. 28l pkt 7 ustawy o VAT.

Problem ten zostaje unormowany w związku z wejściem w życie od dnia 1 lipca 2011 r. nowego rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W myśl art. 38 ust. 1 ww. rozporządzenia „środek transportu” dla celów świadczenia usług obejmuje pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu. W myśl ust. 2 tego przepisu środki transportu obejmują w szczególności następujące pojazdy:

a) pojazdy lądowe, takie jak samochody, motocykle, rowery, trójkołowce oraz pojazdy turystyczne;

b) przyczepy i naczepy;

c) wagony kolejowe;

d) statki;

e) statki powietrzne;

f) pojazdy dostosowane specjalnie do przewozu osób chorych lub rannych;

g) ciągniki i inne pojazdy rolnicze;

h) pojazdy o napędzie mechanicznym lub elektrycznym przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Natomiast środkami transportu, o których mowa w ust. 1, nie są pojazdy trwale unieruchomione ani kontenery (art. 38 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Należy również dodać, że ustawodawca unijny w art. 39 rozporządzenia wyjaśnia jak należy interpretować pojęcie wynajmu krótkoterminowego w sytuacji przekroczenia przewidzianego w umowie czasu wynajmu krótkoterminowego spowodowanego siłą wyższą, czy też jak należy określać miejsce świadczenia wynajmu, gdy wynajem tego samego środka transportu jest objęty następującymi po sobie umowami zawartymi między tymi samymi stronami.