W myśl regulacji prawnych obowiązujących od 1 kwietnia 2011 r. przy nabyciu złomu (do końca czerwca 2011 r.) lub innych odpadów przetwarzalnych (od 1 lipca 2011 r.) zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest nabywca tych towarów – art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Warunkiem samoopodatkowania przez nabywcę jest to, aby nabywca był podatnikiem (niezależnie od tego, czy jest podatnikiem czynnym, zwolnionym przedmiotowo, czy też podmiotowo), a transakcja dokonywana była przez podatnika, który nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, bądź też dostawa nie była objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. pkt 2 ustawy o VAT (sprzedawany odpad przetwarzalny nie może być towarem używanym w rozumieniu tego przepisu). Tak więc w sytuacji zakupu złomu od osoby prywatnej podatnik-nabywca nie będzie rozliczał podatku należnego od takiej transakcji.

W dniu 28 czerwca 2011 r. Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym.

Jednym ze zmienionych od dnia 1 lipca 2011 r. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług będzie art. 88 ust. 3a pkt 1 lit a. Przepis ten dotyczy ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, w której podatnik otrzymuje fakturę lub fakturę korygującą dokumentującą sprzedaż, a dokument ten został wystawiony przez podmiot nieistniejący lub podmiot nieuprawniony do jego wystawienia.

W obrocie gospodarczym zdarzają się transakcje, w toku których polski podatnik VAT dokonuje nabycia usług lub towarów od podatnika spoza Polski. Co do zasady podatnikiem w takiej sytuacji powinien być usługodawca lub dokonujący dostawy (o ile miejsce świadczenia znajduje się na terytorium Polski) chyba, że nie posiada on na terytorium kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (do końca czerwca 2011 r. istotne było również, aby sprzedawca nie posiadał na terytorium kraju stałego miejsca zamieszkania – od lipca bowiem nie będzie miało ono znaczenia, patrz art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011 r.). Powyższe wynika z art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na stronie Ministerstwa Finansów pojawiła się informacja dotycząca projektowanych zmian w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333, z 2009 r. Nr 222, poz. 1763 oraz z 2010 r. Nr 250, poz. 1681).

Minister Finansów działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) wydał dwie nowe interpretacje ogólne dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej w odniesieniu do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług przy usługach związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych, na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), uprzejmie wyjaśniam:

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „utrzymanie”, wobec czego przy dokonywaniu wykładni tego pojęcia należy odwołać się do znaczenia językowego, zgodnie z którym „utrzymanie” oznacza zachowanie czegoś takim, jakim było wcześniej, dbanie o coś, zachowywanie w odpowiednim stanie. Utrzymanie obiektu oznacza zatem zachowanie go w niepogorszonym stanie, w tym zapewnienie jego odpowiedniej funkcjonalności.

Uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych w kwestii rozliczeń podatku od towarów i usług przez wspólnoty mieszkaniowe, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej - na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) - uprzejmie wyjaśniam.

W Monitorze Polskim Nr 50 z dnia 21 czerwca 2011 r. w poz. 557 ukazało się Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2011 r. w sprawie stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Minister Finansów w związku z decyzją Rady Polityki Pieniężnej działając na podstawie art. 56 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), ogłosił stawkę odsetek zgodnie z art. 65 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W myśl tego przepisu stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200 % podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2 %, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8 %.

Na stronie Ministerstwa Finansów pojawiła się informacja dotycząca projektowanych zmian w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Konieczność wydania rozporządzenia związana jest z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym.