Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności w podatku VAT obowiązujące od 1 listopada 2019 r. wprowadziły możliwość dokonywania zbiorczych płatności przy zastosowaniu tego mechanizmu. Zgodnie z dodanymi w art. 108a ustawy o VAT ust. 3a i 3b:

Od 1 stycznia 2020 r. obowiązują w ustawie o VAT regulacje obligujące sprzedawcę do wystawienia faktury dla podatnika VAT do wystawionego wcześniej paragonu tylko wówczas, gdy paragon ten zawiera NIP nabywcy. Zmiany powyższe wprowadzono ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019, poz. 1520).

Interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 2 stycznia 2020 r. nr Nr PT6.8101.5.2019 - zastosowania właściwej stawki podatku VAT w odniesieniu do szeroko rozumianych usług obsługi (obróbki) wartości pieniężnych, w tym obsługi bankomatów, określanych również jako cashprocessing lub cashhandling (Dz.Urz. Ministra Finansów 2020, poz. 1).

Podatnicy dostarczający usługi i towary na masową skalę, jak operatorzy sieci komórkowych, czy dostawcy mediów w postaci prądu i gazu często stosują tzw. rachunki wirtualne wykorzystywane do obsługi płatności z tytułu dostarczonych usług.

W ostatnim czasie w prasie można przeczytać informacje, że indywidualny rachunek podatkowy (tzw. mikrorachunek) służyć ma nie tylko wpłacie podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od towarów i usług, ale również niepodatkowych należności budżetowych, w tym mandatów i grzywien.

W Dzienniku Ustaw z dnia 30 grudnia 2019 r. opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie wzoru zawiadomienia o zapłacie należności na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019, poz. 2530).

Od 1 stycznia 2020 r. Polska jest zobowiązana przyjąć do polskiego porządku prawnego regulacje implementujące postanowienia dotyczące podatku VAT wynikające z dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi.

Od 1 stycznia 2020 r. Polska jest zobowiązana przyjąć do polskiego porządku prawnego regulacje implementujące postanowienia dotyczące podatku VAT wynikające z dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi.

Od 1 stycznia 2020 r. Polska jest zobowiązana przyjąć do polskiego porządku prawnego regulacje implementujące postanowienia dotyczące podatku VAT wynikające z dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi.