W dniu 30 marca 2012 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną Nr PT1/033/2/46/KSB/12/PT-241/PT-279 dotyczącą czynności polegających na dostawie sprzętu medycznego i towarzyszącym tej dostawie czynności adaptacji pomieszczenia.

W powyższej interpretacji Minister Finansów uznał, że dostawa specjalistycznego sprzętu medycznego (np. tomografu komputerowego, rezonansu magnetycznego, aparatu rentgenowskiego) stanowiącego wyrób medyczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107 poz. 679, z późn. zm.) w związku z jego instalacją (montażem) - ze względu na wysokie zaawansowanie technologiczne tego sprzętu oraz wymogi bezpiecznego i prawidłowego jego funkcjonowania - wraz z wykonywanymi pracami budowlanymi polegającymi na dostosowaniu pomieszczeń użytkownika (np. szpitala) do wymogów producenta oraz przepisów regulujących bezpieczeństwo użytkowników i pacjentów powinna być odrębnie opodatkowana od usługi budowlanej. Zdaniem Ministra Finansów standardowe prace adaptacyjne pomieszczenia, których wykonanie jest konieczne przy dostawie tego rodzaju sprzętów medycznych trudno uznać za nierozerwalnie związane ekonomicznie z konkretną dostawą. Dlatego też dostawa wyrobu medycznego podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku, natomiast prace polegające na dostosowaniu (adaptacji, przebudowy, rozbudowy itp.) pomieszczeń szpitala prowadzone w związku z dostawą ww. wyrobu medycznego nie korzystają z preferencji podatkowej i podlegają opodatkowaniu według 23%stawki podatku od towarów i usług.

Minister Finansów w interpretacji powołał się na wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie potwierdzające stanowisko fiskusa, że usługi budowlane dotyczące montażu sprzętu medycznego są odrębnie opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Konsekwencją stanowiska Ministra Finansów będą wyższe koszty dla podmiotów leczniczych montowanego sprzętu medycznego. Podmioty te w przeważającej większości wykorzystują nabyty sprzęt do czynności zwolnionych od podatku, co skutkuje brakiem możliwości odliczenia wyższego (od usług budowlanych) podatku naliczonego. Wydaje się, że powyższa interpretacja nie powinna odnosić się do wszystkich sytuacji spotykanych w obrocie gospodarczym. Inna będzie bowiem sytuacja, w której dostawca sprzedając tomograf komputerowy o dużych gabarytach, będzie zobowiązany do wyburzenia ścianki działowej pomiędzy dwoma pomieszczeniami, inna też będzie sytuacja, gdzie sprzedawca dostarczając aparat rentgenowski będzie zobowiązany do odpowiedniego zabezpieczenia ścian pomieszczenia przed ewentualnym promieniowaniem. Jeżeli w tej pierwszej prosta czynność wyburzenia ścianki działowej nie może być uznana za usługę wchodzącą w skład dostawy sprzętu medycznego, to w drugiej z sytuacji, właśnie ze względu na ścisły i nieodzowny warunek sprzedaży towaru wraz z wykonaniem specjalistycznej usługi adaptacyjnej, powinno się potraktować te czynności jako czynności łączne opodatkowane stawką właściwą dla świadczenia podstawowego, tj. sprzętu medycznego.

W sytuacji, w której część podmiotów – sprzedawców sprzętu medycznego nie będzie się chciało zgodzić z powyższą interpretacją mogą one traktować usługę budowlaną jako czynność nieodpłatną, a odpłatną czynnością będzie jedynie sprzedaż sprzętu medycznego, który z pewnością będzie droższy o wartość usługi (takie jednak postępowanie musi być przemyślane z uwagi na ewentualny spór z aparatem skarbowym). Należy bowiem przypomnieć, że nieodpłatne usługi są opodatkowane wówczas, gdy ich świadczenie nie jest związane z działalnością gospodarczą (art. 8 ust. 2 ustawy o VAT). W takiej sytuacji nieodpłatne usługi budowlane będą związane z działalnością gospodarczą, a przez to będą nieopodatkowane.

Wydanie przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej należy ocenić pozytywnie, bowiem, niezależnie od ewentualnych sporów interpretacyjnych, pozwala ona podatnikom poznać jednoznaczne stanowisko aparatu skarbowego w kwestii opodatkowania świadczeń złożonych dotyczących sprzętu medycznego i usług wspomagających.

Jednakże kwestia jaką rozstrzygnął Minister Finansów nie jest problemem powszechnym, czy istotnym dla większości podatników. W ocenie piszącego te słowa Minister Finansów powinien wydawać interpretacje ogólne rzeczywiście o charakterze ogólnym. Tu skoncentrował się na wybranych transakcjach dostawy sprzętu medycznego i usług budowlanych. Jednakże istotne dla większości podatników są usługi najmu wraz ze sprzedażą mediów, które świadczone są zdecydowanie częściej niż czynności wskazane w ww. interpretacji. Tu stanowiska Ministra Finansów brak.

Co ciekawe w ww. interpretacji z 30 marca 2012 r. Minister Finansów powołał się na wyrok TSUE dotyczący firmy RLRE Tellmer Property sro. Wyrok ten dotyczy najmu lokali wraz ze sprzedażą usług sprzątania części wspólnych budynku. TSUE stwierdził w nim, że czynności te należy dla celów podatkowych traktować odrębnie. Wyrok ten może być właśnie pomocny dla tych podatników, którzy traktują usługi najmu i sprzedaż mediów odrębnie. Interesujące jest, czy wyrok TSUE byłby w ten sam sposób przywoływany przez Ministra Finansów w sytuacji, gdyby przedmiotem interpretacji ogólnej stałyby się świadczenia najmu i sprzedaż mediów. Ewentualna odpowiedź wydaje się zbędna.

• Kwietniowa Oferta Specjalna dla Nowych Klientów 25% rabatu