Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 października 2012 r. sygn. akt I FSK 65/12 uchylając wyrok Wojewódzkiego Sądu w Rzeszowie z dnia 20 października 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 573/11 rozstrzygnął, kiedy powstaje obowiązek podatkowy w przypadku refakturowania usług.

Spółka we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazała, iż w toku prowadzonej działalności nabywa różnorakie usługi. Niekiedy koszty nabywanych usług, jeśli służą również, lub wyłącznie, działalności innych podmiotów, są przenoszone na te podmioty w drodze tzw. refakturowania. Wystawienie faktury na podmiot korzystający z usługi, w drodze której dokonuje się refakturowanie, jest dokonywane w uzgodnieniu z tym podmiotem tj. wystawienie faktury na podmiot korzystający następuje po wykonaniu usługi na rzecz spółki i po otrzymaniu przez spółkę, akceptowanej faktury, gdy znany jest zakres i koszt usługi, który winien być przeniesiony na inny podmiot w związku z korzystaniem przez niego z usługi. Wynagrodzenie objęte powyższymi fakturami może być kalkulowane jako zwrot określonych kosztów powiększonych o określoną marżę lub nie.

Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy, dla usług dla których ustawodawca nie wskazał szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, będzie powstawał w momencie wykonania usługi przez spółkę ustalanym jako moment wystawienia faktury przez Spółkę na podmiot korzystający, zgodnie z podpisanymi umowami o świadczenie usług.

Ponieważ organ podatkowy w zaskarżonej interpretacji uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe Spółka wniosła skargę do WSA w Rzeszowie, który potwierdził jej stanowisko.

Organ skarbowy wniósł skargę kasacyjną do NSA, który uchylił wyrok WSA w Rzeszowie i potwierdził stanowisko interpretacyjne fiskusa.

NSA powołał się na art. 8 ust. 2a ustawy o VAT zgodnie z którym „w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi”. Sąd stwierdził, że w przepisie tym ustanowiono fikcję prawną, na podstawie której przyjmuje się że jeżeli podatnik działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej nie wykonuje samodzielnie usług lecz we własnym imieniu dostarcza je nabywcy, podatnik ten usługę tę nabył i następnie usługę tę wyświadczył. Czynność refakturowania, której zasadniczym celem jest przeniesienie przez refakturującego kosztów danej usługi na rzecz faktycznego jej beneficjenta (np. w przypadku usług najmu, przerzucenie kosztów mediów przez wynajmującego na najemcę) polegać będzie zatem na wystawieniu przez podatnika na rzecz tego beneficjenta refaktury dokumentującej wyświadczenie przez podatnika tej samej usługi, którą otrzymał. Refakturowanie usług określić można więc jako fakturowanie usługi świadczonej przez podatnika podatku od towarów i usług przy pomocy osoby trzeciej. Będzie więc ono miało, z punktu widzenia konsekwencji w zakresie podatku VAT, tożsame skutki co świadczenie usług. W konsekwencji podmiot refakturujący powinien zastosować do refakturowanego świadczenia zasady opodatkowania przewidziane dla refakturowanych świadczeń, czy to w zakresie stawki podatkowej, czy też terminu wystawienia faktury (refaktury – będącej w istocie fakturą wystawianą przez podmiot refakturujący na rzecz faktycznego beneficjenta refakturowanych usług).

Dlatego też za moment wykonania refakturowanej usługi przyjąć należy, co do zasady, moment wykonania wszystkich działań i czynności składających się na refakturowaną usługę, a nie moment wystawienia refaktury.

Obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług w przypadku odsprzedaży usług powstawał będzie na zasadach określonych w art. 19 ustawy o VAT, z tym tylko wyjątkiem, że w sytuacji gdy ustawa wiąże powstanie tego obowiązku z wystawieniem faktury, powstawał on będzie z chwilą wystawienia refaktury, gdyż to ten właśnie dokument (będący w istocie zwykłą fakturą tyle tylko, że wystawioną przez podmiot refakturujący) potwierdza (w ramach fikcji prawnej przyjętej w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT) wyświadczenie stosownej usługi przez refakturującego na rzecz jej faktycznego beneficjenta. I to na podstawie tego dokumentu, w przypadku gdy dana usługa odsprzedawana jest podatnikowi VAT, możliwe będzie odliczenie podatku naliczonego przez tego podatnika.

Oznacza to, że jedynie usługi dla których obowiązek podatkowy powstaje z upływem terminu płatności, bądź z chwilą wystawienia faktury mogą być rozliczane przy refakturowaniu usług za inny okres niż moment ich faktycznego wykonania (np. najem, media, usługi licencyjne, usługi komunikacji miejskiej).

Aktualna promocja:

• Letnia okazja - drugie szkolenie 30% taniej